Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2023

Ο λύκος μου/ My wolf

 Μικρό μου θηρίο
Μαζί μεγαλώσαμε.
Δεν είναι αστείο;

Μαζί δε κάνουμε,
μα χώρια δε μπορώ.
Ακόμα έστω, ίσως.

Σε μοιράζομαι μ'άλλους/ες ήδη.
Το πως σου φέρομαστε.
Μεταξύ μας αυτό μας χωρίζει.

Σ'αυτή τη ζωή όλο αργώ
Δε σε αντιλήφθηκα νωρίς,
Ένα μάθημα πικρό.

Δε σ'αναγνώρισα
δεν έκατσα να σε μάθω.
Αδιαφόρησα.

Κι εσύ μεγάλωνες.
Κι εσύ κι η αυταπάτη.

Ένας φλεγόμενος λύκος.
Πίσω απ΄τα διψασμένα μου πάθη.

Κι όσο σε έτρεφα επέστρεφες.
Όσο κι αν σε έδιωχνα περίμενες.
Όσο κι αν σε πλήγωνα μεγάλωνες.
Ακόμα κι αν σε σκότωνα, δεν έφτανε.

Κι εγώ; Μιά ανάσα λιγότερος.
Για βάλτα κάτω, όλη η ζωή.

Τώρα έχει φύγει η άνοιξη
Το καλοκαίρι δε θυμάμαι

Φθινόπωρο μου'δειξες τα δόντια σου.
Είναι τον χειμώνα για αγάπη τόσο αργά;

Μετράω μέρες για την άνοιξη.
Μετράω και τις πληγές μου.

Περιμένεις την αδύναμη στιγμή.
Γι'αυτό κι αν γελάω, το κάνω με επιφύλαξη.
Μία ιδέα αρκετή να με τρομοκρατεί.

Είναι φάσεις που μαζεύω ότι έχω.
Σηκώνω ανάστημα σε κοιτώ στα μάτια.
Σπάνια και για το λίγο που αντέχω.

Δεν έχω καταλάβει ακόμα τι σε σταματά.
Μπορείς μία χαρά να με κατασπαράξεις.
Χρέη κι απωθημένα να εισπράξεις.

Να σε κλωτσήσω, ξύσω, αλύπητα βαρέσω.
Ακόμα και τρεμάμενος αυτά είναι εύκολα.
Το δύσκολο είν'ένα. Το να σε εξημερώσω.

Έχω ένα μόνο λόγο που σε θέλω ζωντανό.
Όσο κι αν δε σε θέλω είσαι κομμάτι μου.
Ένα κομμάτι που πονώ, που πονώ και που αγαπώ.



My small beast,
We grew up together,
isn't it funny?

Together we can't be.
But apart, I just can't.
Yet at least, maybe.

I share you with others already.
How we treat you.
That's what separates us.

In this life I'm always late.
Didn't notice you early.
A lesson bitter.

Didn't recognise you.
Never learned you.
I didn't care.

And you were growing.
And you and my delusion.

A blazing wolf.
Behind my thirsty passions.

And as long as I fed you you were coming back.
No matter how much I sent you away, you'd wait.
As much as I'd hurt you, you'd grow.
Even if I'd kill, it wasn't enough.

And me? One breath lesser.
Count it. A whole life.

Now the spring is gone.
Summer I don't remember.

Fall you showed me your teeth.
Is it on winter too late for love?

I count down days to spring.
I count my wounds.

You're waiting for the weak moment.
That's why if I laugh, I do it with caution.
One idea is enough to terrify me.

There are times I gather all I got.
When I stand up and look you in the eyes.
Rarely and for the while that I can.

I still haven't understood what stops you.
You can easily devour me.
Debts and bottled up feelings to collect.

To kick you, grind you and mercilessly beat you.
Even shaking scared those are easy.
The difficult is one. To tame you.

I have but one reason I want you alive.
No matter how little I want you, you're a part of me.
A part I love.


Παύλος vlospa - kasbe

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου