Μία ζωή μικρού μήκους, δίχως χρώματα, αρώματα και ήχους.
Μάθημα σε 4 τοίχους, δεν ακούω της καρδιάς τους χτύπους.
Η ζωή μου σα μιά λούπα, κάνει συνέχεια κύκλους.
Μετά μονάχος, με τους λίγους. - και τους λύκους!
Παρέα με τη μοναξιά του κάθε πλήθους.
Ψάχνω η αγάπη αν κατοικεί σε αλήθειες ή σε μύθους,
απόγνωση, συναντώντας την σε κάθε ανοχής τους οίκους.
Σε μία μάχη του μυαλού, μου κηρύττουν περί ήθους
σε μία πόλη γκρί, τύποι με χακί, πλήρης απουσία ύφους.
Αιχμάλωτος σε μία στολισμένη φυλακή να γράφω στίχους
Παρτίδα σκάκι η ελευθερία καβαλάω λευκούς ίππους
να ξεφύγω απ'τον εχθρό μου και τους ύπουλους του γρίφους.
Δουλειά παντρειά, σπιτικό, παιδιά για να'μαι σαν τους ίσους.
Έζησα και πιστεύω γεύτηκα όλους της Ζωής τους οίνους
μα εκείνη κάποτε τελειώνει για μένα κι άλλους τύπους.
Είναι βλέπεις μιά ζωή μικρού μονάχα μήκους.
Παύλος - vlospa kasbe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου