Από το ένστικτο της επιβίωσης, στο ένστικτο της συντήρησης. Με το πέρασμα των χρόνων η εξέλιξη μας σαν είδος κι η εξέλιξη όσων δημιουργήσαμε/ ανακαλύψαμε, η πιό βαθιά και σφαιρική γνώση πάνω σε ορισμένους τομείς μας έκανε ικανούς να καλύπτουμε τις ανάγκες μας όλο και πιό εύκολα/ γρήγορα, αποτελεσματικά. Το ίδιο και με τις επιθυμίες.
Όλα πιό εύκολα, σε σημείο που μπορεί ένας να πεί "όλα πιό ευχάριστα". Το ένστικτο της ευχαρίστησης. Τι απόλαυση. Και μεγάλη κατανάλωση. Κι άλλα 2 ένστικτα.. Μία συνειδητή επιδίωξη αποκλειστικά και μόνο ευχάριστων καταστάσεων, αισθήσεων και πραγμάτων σε βαθμό που η συνήθεια καταντά ασυνείδητη. Αποφυγή κάθε τι δυσάρεστου. Δυσάρεστοι άνθρωποι, καταστάσεις, συναισθήματα, ασχολίες, πράγματα κι άλλα.
Όσο συνέχιζε να κυλάει ο χρόνος τα ένστικτα αυτά αφομοιώθηκαν και από τις επόμενες γενιές, εξελίχθηκαν, δημιουργήθηκαν κι άλλα και τα εξελίξαμε κι αυτά. Είμαστε φυγόπονοι, φοβιτσιάριδες μπροστά σε ρίσκο, τεμπέληδες. Μεταξύ άλλων. Οι περισσότεροι, όχι όλοι. Και θέλουμε να μείνουμε έτσι!
ΌΧΙ σκέψεις που φέρνουν προβληματισμό κι εκείνος προ(σ)καλεί ανησυχία συνείδησης - άστην! κοιμάται! -, όχι. Όχι σκέψεις που προκαλούν πράξεις που προ(σ)καλούν σκέψεις για τις σκέψεις, την συνείδηση και τις πράξεις (μας). Όχι άλλα Παύλο. Βλέπω μάτια που θέλουν να μείνουν κλειστά. Αυτιά που παραμένουν κλειστά. Στόματα ραμμένα. Μύτες μπουκωμένες. Χέρια που λειτουργούν σαν ρομποτ, μόνο τις απαραίτητες κινήσεις. Βλέπω μυαλά, όταν υπάρχουν, που θέλουν απλά ησυχία, βλέπω σώματα που θέλουν, μα δε ξέρουν πως, να κινηθούν.
Παύλος - vlospa kasbe
Υ.Γ. : Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Διαδρομές (τοπική εφημερίδα δήμου Βύρωνα)
http://redwire.gr/using-k2-main/media-radio-diadromes/item/477-diadromes-fyllo-23.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου