Δελτίο καιρού

 Ξυπνάει, κοιτάει το ρολόι.
Σηκώνεται, πλένεται, τρώει και ετοιμάζεται βιαστικά, κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη.
Το πρόσωπο του μαραίνεται στη θέα του πως είναι.
Δακρύζει.
Ανοίγει την πόρτα και φεύγει.
Στο δρόμο συναντά κι άλλους/ες.
Άγνωστους, άσημους, παράξενους, σαν κι εκείνον, σαν άλλους, σαν κανέναν.
(Τι είναι φυσιολογικό?)
Πρόσωπα κρυμμένα, βλέμματα χαμένα, εκφράσεις μασκαρεμένες και για κουβέντα λέξεις όμορφα παντρεμένες.
Ομίχλη...
Όχι πως αν απουσίαζε θα ξεχώριζε κάποιο πρόσωπο ή κάποιος το δικό του.
Κάποιος παρεξηγείται.
Ο ουρανός γεμίζει σύννεφα βροχής.
Μπουμπουνίζει.
Προειδοποιεί σα πλάσμα που κατοικεί πάνω από εμάς κι ύστερα ξερνάει μιά θάλασσα με ψόφια ψάρια πάνω μας.
Κάποιοι κρύβονται στα υποβρύχια τους, μα οι πιο πολλοί πνιγμένοι δε φοβούνται το νερό. Συνεχίζουν ακάθεκτοι το δρόμο προς την κρεμάλα.
Σταματάει και κοντοστέκεται κοιτάζοντας το ρολόι του.
Απογοητεύεται και σκέφτεται να γυρίσει πίσω.
Γυρίζει προς τα πίσω και βλέπει πως είναι σε ένα γκρεμό.
Συνειδητοποιεί πως με το δρόμο που'χε διαλέξει τόσο καιρό, δεν έχει πλέον γυρισμό. Γυρίζει απ'την άλλη και συνεχίζει αν και δε ξέρει που πάει.
Δεν ήξερε και που να γυρίσει.
Ήθελε απλά να μη συνεχίσει να πηγαίνει εκεί που πήγαινε, μα τώρα είναι αργά.
Φτάνει στην κρεμάλα.
Την κοιτάζει από κάτω προς τα πάνω.
Αργά αργά βγαίνει ο ήλιος.
Γρήγορα γρήγορα περνά τη θηλιά στο λαιμό του.
Ο ήλιος βγήκε.

 Όσοι φοβάστε το νερό λοιπόν πάρτε ομπρέλα γιατί δε θα βρέξει μόνο νερό. Όσοι έχουν προβλήματα με τον ήλιο και το δέρμα τους, αντηλιακό και βαμπιρ για παρέα. Επίσης, οι νεότεροι προνοήστε και αγοράστε νέες ζακέτες να έχουν να σας δίνουν οι μαμάδες όταν ανακοινώνετε την έξοδο σας.

Παύλος - vlospa kasbe