Ευχαριστώ

 Η λέξη τα λέει όλα. Λέγοντας τη τα περιέχω, σχεδόν, νομίζω, όλα. Όσα πιστεύω πως είναι "όλα". Ίσως. Μα, το θέμα είναι? Σου είμαι ευγνώμων, ταπεινά με απλές λέξεις στις σκέψεις μου σε ευχαριστώ.

Που αναφέρομαι? 2.

1) Σε εσένα.
2) Εσύ αναφέρεσαι κάπου μέσα απ'αυτές τις γραμμές που θα σου θυμίσουν κάτι, λογικά.

 Μία δόση ευτυχίας. Υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν κι έρχονται κοντά με άλλους με τον ίδιο σκοπό, ψάχνουν τρόπους να προσθέσουν χρόνια στις ζωές μας.  Να ζήσουν "πολύ ευτυχισμένοι. "Εσύ" (και κάθε "εσύ") με μία ασυνείδητη, μάλλον, λειτουργία σου (να το πω?), γεμίζεις με ζωή, ευτυχία τα χρόνια μου. Σου/του/της... Δε το ξαναλέω.

 Δε ξέρω πολλά, εώς καθόλου από τέχνη. Τολμώ όμως να να έχω την άποψη μου. Βλέποντας ένας έργο, όση ώρα όπως κι αν το δω. Θα απορήσω. Πρώτον τι υπήρχε στο κεφάλι του/ των δημιουργού/ων. Και δεύτερον, τι το προκάλεσε. Ποιός/α, αν θα μπορούσε να'ναι άνθρωπος. Ααχ, συνήθως υποθέτω ναι. Σκέψου το εξής σενάριο. Ακούς ένα ποιήμα, ένα τραγούδι, βλέπεις μία παράσταση, έναν πίνακα, ένα γλυπτό, κάτι. Και μπορείς να το κάνεις για ώρες. Θαυμάζεις το έργο. Δεν αποκλείεται (δικαιολογημένα κι όχι) να σέβεσαι/ εκτιμάς τον δημιουργό λόγω αυτού του έργου. Άρα αυτόν τον άνθρωπο που έμπνευσε" να το πω τον δημιουργό, τι τον κάνεις?

 Άστο, είμαι αρκετά σίγουρος, θα το πω εγώ. Το γράφει και πάνω πάνω μα άλλη μία για το καλό. Να'σαι καλά. Σε ευχαριστώ.

Παύλος