Έχει φάση η αντίφαση

 Φάση κι αντίφαση. Κάτι έχει φάση και κάτι χαλάει τη φάση. Η φάση έχει φάση κι η αντίφαση χαλάει τη φάση. Άσε με τώρα δεν είμαι σε φάση...

 Είναι που δεν είμαι σε φάση και το λέω μάλιστα. Σε μέρος που θα το μάθεις. Μα αν "δεν ήμουν σε φάση" θα με ενδιέφερε να το μάθεις? Εσύ και ο κανένας καθένας μας(/ σας). Μη μασάς άκρη δε βγάζεις άνοιξε μιά πόρτα και μάσα τη. Εκεί θα βρεις νόημα. Τι πάει να πει γιατί?

(Απάντηση τι πάει να πει γιατί) Γιατί : Γιατί για να σου φανεί κάτι φυσιολογικό να το νιώθεις στο πετσί σου πρέπει (αχ ναι, αυτή τη λέξη που δημιουργήσαμε κι ειπαμε στον καθένα οφείλει να πρέπει να.. κλπ κλπ) να το βιώνεις καθημερινά, ίσως κι απο πολλές πλευρές. Ή μάλλον πιό σίγουρα, όχι μόνο απ'τη δικιά σου. Για μένα η παραπάνω παράγραφος είναι φυσιολογική ροή σκέψεων στο μυαλό μου. Γι'αυτό σου εξηγώ, "Γιατί".

 Κι αφού ξεφύγαμε ας επιστρέψουμε στον τόπο του εγκλήματος. Εκεί που καθημερινά είς το όνομα του καθένα και του δημιουργήματος του (υλικού να δοξάζουμε ή ιδέα να φανταζόμαστε) σκοτώνουμε τη φαντασία, την όρεξη, την ευθύνη στον εαυτό και τους επόμενους φυσικά, κατ'επέκτασην. Ετοιμάσου παρελαύνει...

 Ιδεολογία. Πολλά κιλά λέξη κι άλλα τόσα σκέψη και θεωρία μα στην πράξη αηδία η ίδια ιστορία με άλλους τελευταγωνιστές. Εγώ αού μαμου. Εγώ κι αυτό που εκπροσωπώ. Εγώ κι αυτό που με αντιπροσωπεύει. Εγώ κι αυτό που μας χαρακτηρίζει. Εγώ κι εσείς που άσε δε το λέω. Ξέρουμε όλοι. Αρχή ίδια. Τέλος άλλο.

 Και ποιά είναι η φάση? Ότι εγώ έτσι εγώ αλλιώς εσύ ο νέος κι εγώ ο παλιός. Είναι που όλοι το καλό όλων θέλουμε και βάζουμε το δικό μας δεύτερο, με διαφορά. Όλο το χρόνο πρωταπριλιά και καρναβάλι. Αποφυγή αυτοκριτικής. Εμφάνιση μορφών άμυνας σε περιπτώσεις αναθεώρησης συμπεριφοράς/ στάσης ή σκεπτικού. Ενίσχυση της απόλυτης σιγουριάς για το αλάνθαστο παντού και σε ο,τιδήποτε λέει κάνει. Θέλεις να μιλήσεις, μα όχι να ακούσεις. Όταν στην ομιλία πας μόνο επειδή θέλεις να μιλήσεις ποιός περιμένεις να θέλει να σε ακούσει. Για να μάθεις να μιλάς οφείλεις να μάθεις να ακούς. Φυσιολογική εξέλιξη, κοίτα το παρελθόν σου. Ναι, ναι το ένδοξο παρελθόν σου. Ηρωά/ίδα μου. Και όλων, απλά όλοι οι άλλοι δε το ξέρουν, ακόμα. Θα τους το πεις όμως που θα πάει.

 Κι η αντίφαση? Η αντίφαση είναι κάθε λεπτομέρεια που σου έρχεται στο νού, κυρίως για εσένα σε εσένα, διαβάζοντας αυτές τις γραμμές. Μικρά τσιμπηματάκια βελόνας που με ρυθμό χελώνας σε ερωτούν "Πονάς, καταλαβαίνεις τι σε ρωτάω? Ζεις". Για να καταλάβεις κάτι πρεπει να το βιώσεις, τσιμπιέσαι λοιπόν? Ή είσαι "άκαμπτος" στα ερωτήματα που σου έρχονται?

Παύλος - vlospa kasbe