Ονόμασε με

Όνομα

 Το όνομα μου είναι Παύλος. Χριστιανικό όνομα. Ενός ανθρώπου που δίωκε τους χριστιανούς θανατικά, ώσπου να γίνει ο ίδιος χριστιανός. Ο Σαούλ. Το όνομα του καθενός λοιπόν, αρχικά, δεν εξυπηρετεί την αποφυγή μπερδεμάτων μεταξύ ανθρώπων?

 Παιδί, νέος, μεγάλος, γονιός. Μέσα σε όλο αυτό το ταξίδι οι τρικυμίες στη θάλασα εμπειριών και βιωμάτων θα σου δώσουν λόγους και αιτίες, καλές δικαιολογίες, για το όνομα που θα διαλέξεις για το παιδί σου.

 Ιστορικά έχουν μείνει κάποια ονόματα κυρίως λόγω των κατορθωμάτων τους, εν ζωή. Τα κατορθώματα τους έμειναν, οι ίδιοι έφυγαν, μα τα ονόματα τους έμειναν στην ιστορία. Η σύγκριση και παρομοίωση αυτών των ονομάτων με ανθρώπους των ημερών μας που είτε έχουν το ίδιο όνομα με αυτούς που συγκρίνουμε είτε κοινά χαρακτηριστικά εξυπηρετεί επίσης, έναν τουλάχιστον σκοπό. "Κάποιος να μας αντιπροσωπεύει" και "Κάποιον να αντιπροσωπεύουμε".

 Ιούδας Ισκαριώτης

 Ένας απ'τους 12 μαθητές του Ιησού, με βάση την καινή διαθήκη. Γνωστός για την προδοσία του. Γνωστός, αισθάνομαι άσχημα που το γράφω, όσο άσχημα όσο όταν το βλέπω πόσο ισχύει. Για να παρομοιάσουμε κάποιον προδότη, κάποια κίνηση προδοσίας από κάποιον, το να τον βαφτίσουμε Ιούδα είναι ένα απ'τα πρώτα πράγματα που έρχονται στο νου μας να κάνουμε. Ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού. Πρώτα πρόδωσε τον εαυό του, φυσικά να αναφέρω. Έπειτα τον Ιησού. Ύστερα? Πέρα απ'την προδοσία, για αρχή μεταμέλεια. Ο Ιούδας επέστρεψε τα 30 αργύρια. Αργά. Αφού πλέον ήταν αργά ο Ιούδας κρεμάστηκε (κατά Ματθαίον ευαγγέλιο) και υπάρχουν άλλες 2 εκδοχές πως χύθηκαν τα σπλάχνα του στο χώμα. Προτιμώ και πιστεύω πως κρεμάστηκε. Δε θα τον δικαιολογήσω, δε θα υπερασπιστώ τον ίδιο ή την επιλογή του. Πρώτον γιατί υπάρχει και το δικό του ευαγγέλιο (Ευαγγέλιο του Ιούδα, που τα λέει αλλιώς, πως ο Ιησούς ζήτησε απ'τον Ιούδα να κάνει ό,τι έκανε) και δευτερον δεν είναι ρόλος μου. Αλλά! Οι πράξεις του μετά την επιλογή του? Οι πράξεις του μετά τη συνειδητοποίηση του λάθους του. Μεταμέλεια. Μεταμέλεια όταν πλέον είναι αργά. Η 2η φωνή με ρωτάει αν σου λέει τίποτα. Αν σου'ναι γνώριμος πόνος. Κι εγώ σε ρωτάω αν σου'ναι γνώριμη απογοήτευση. Πρώτα για σένα, κι ύστερα για σένα στα μάτια του άλλου, εκείνου που πρόδωσες και είναι ή δεν είναι αργά. Τύψεις. Σημείο αναφοράς, ξανά, πως πιστεύω πως κρεμάστηκε. Δεν άντεξε την αυτο-ενοχοποίηση του στην αυτοκριτική του. Δε ξέρω πόσο μπορεί να το πάλεψε. Αλλά δε το άντεξε. Πόσο μαύρο να είχε γεμίσει η ψυχή του? Σχεδόν τον συμπονώ, νομίζω. Έμενε για εκείνον ένας τρόπος να γλυτώσει απ'το πρόσωπο του εαυτού του που έβλεπε. Δε συμφωνώ με την αυτοκτονία εκτός κι αν είναι στιχουργική, όπως λένε κι οι FF.C. ή αν είναι θυσία. -Άλλη ιστορία η θυσία, ας κρατήσεις όμως, αν θες, το ότι δε συμφωνώ με την αυτοκτονία, ναι?-

 Αυτό ήταν η θεωρία. Και το σημαντικό είναι πως παίζει να ξέχασες το εξής. Την πρώτη πρόταση της παραπάνω παραγράφου. Δε γράφει πουθενά πως πιστεύω κι αποδέχομαι την καινή διαθήκη. Ωστόσο, χρησιμοποιώ μέρος της και τοποθετούμαι πάνω σε αυτό. Για δες λοιπόν που αλλού πέρα απ'τις γραμμές που μόλις διάβασες εδώ, ισχύει το εξής. Το να χρησιμοποιείται ένα όνομα για να αντιπροσωπεύει και να αντιπροσωπεύεται.

Παύλος - vlospa kasbe