Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Στρατός


 Ξεκινώντας όχι ιστορικά μα παιδικά, αγορίστικα για την ακρίβεια, ρωτώ. Τι παίζαμε μικροί με τα παιχνίδια μας? Τι βλέπω να είναι το περιεχόμενο αρκετών ηλεκτρονικών παιχνιδιών? Μάχες, πόλεμος. Κι όσο πιό πίσω δούμε τόσες πιο πολλές μάχες βλέπουμε. Πραγματικές. Όχι πως τώρα δε γίνονται, απλά δε τις βλέπουμε. Και μερικές που βλέπουμε μας εξιτάρουν, τις γουστάρουμε θα θέλαμε να'μαστε στη θέση αυτού που γροθοκοπάει τον άλλο, τον αντίπαλο! Αλήθεια τι εκπροσωπεί ο στρατός? Γιατί δημιουργήθηκε, που αποσκοπεί? "Ασφάλεια από τους οχτρούς! Μην έρθουν να πάρουν την πόλη". Σε ποιόν ανήκει ήδη η πόλη είναι άλλο θέμα. Ο εχθρός? Σσςςς.. Κοινό μυστικό όπως κι η ένοχη σιωπή και ανοχή. "Να επανακακτήσουμε όσα ήταν δικά μας και μας τα κλέψανε! Όσα μας αξίζουν σαν έθνος/ λαό!" πέρα απ'το τσιμέντο που χώνει ο καθείς πλέον όπου θέλει, αλλά και τα δέντρα και τα ποτάμια "ανήκουν κάπου". Μπορεί να μην ενδιαφέρθηκες ποτέ σου για εκείνα, μα "είναι κάτι για να υπερασπιστείς"..

Στρατός στην Ελλάδα

 Παρουσιάστηκα τον Αυγουστο του 2007 μετά από 2 αναβολές και με μόνο λόγο ότι μπαίνει ο ένας φίλος που είχα. Με το σκεπτικό πως "θα χαθούμε το λιγότερο δυνατόν"! Ευγενές, θεωρώ ακόμα. Σκοπός? Ένας χρόνος δεν είναι? Ε, ούτε ώρα παραπάνω! Παρουσιάστηκα... Άρα πριν ήμουν κάπου αλλού. Τα2 βήματα εδώ, είναι 2 ταξίδια εκεί. Πριν δεν ήμουν αλλού, εδώ ήμουν, εκεί.. Εκεί πήγα "αλλού".

Εκεί που τελειώνει η λογική ξεκινά ο στρατός

 Κουρέψου, ξυρίσου, βγάλε τα στολίδια σου και φόρα και τράβα με όλους τους άλλους τα ίδια. Και μόνο η είσοδος αν δεν είσαι λάτρης των πολεμικών παιχνιδιών και ταινιών σου κάνει σαν είσοδος σε εργαστήρια πειραμάτων. Άκουσα να γελάς, αλλά, προσωπικά δε τα είδα και πολύ αλλιώς! Ένα σωρό άχρηστες εξετάσεις, τα ίδια χάπια για κάθε είδους πάθηση και ψυχολογικό τεστ 3 ερωτήσεων ή 2 λεπτών, αναλόγως την περίπτωση.

Δάμασε το θηρίο μέσα σου (ή απώθησε το μέχρι να το εξαπολύσεις όπου δε μπορέσεις μαζί με τα νεύρα σου (και την οργή που σε γεμίσαν) να συγκρατήσεις.

 Διαίρει και βασίλευε, ρουφιάνοι στους φαντάρους, εεε στρατιώτες κύριε Διοικητά! Μπορείς να αποφύγεις κάτι φορτώνοντας το σε άλλον? Μάγκας! Όχι? Φλώρος, φύγε νέε μου μη μου κολλήσεις καμιά μέρα. Άμα "τον δώσω" στον Επ.Οπ, λες να πάρω καμιά μέρα, κανά υπηρεσιακό?

Φωνές, ο λόγος και οι εκφράσεις του προσώπου στις χειρότερες μορφές από αυτές που μπορούν να πάρουν. Γεννά απορία, φόβο, μίσος.. μίσος.. φόβο.. διλλήματα για όποιον τα μπερδέψει, την κάνη που να στρέψει, και βασιλιάδες της καταστροφής των νέων τους αξιωματικούς να στέψει. Ποιός να το πιστέψει...

Πάλεψε τη - ενσωμάτωση

 Παραγγέλματα, πειθαρχία όπλα! μπάμ μπούμ! Προσοχές έκλασε ο δίκας κωλόψαρα! "Τεντωθείτε! Ήρθε του τάγματος ο πιό παλιός θα ξεσκιστείτε ποντικαράδες, Όσα έζησα εγώ εδώ θα τα δείτε απ'τις χαραμάδες!" ... "Ω! Παλιέ πότε θα γίνουμε κι εμείς λελέ?" "Ποτέ..."

"Στο στρατό θα γνωρίσεις την Ελλάδα". Ίσως το πιό εύστοχο που μου είπαν. Τον νησιώτη, τον χωριάτη, τον πρωτευουσιάνο όλους σε ένα μπολ. Και περιμένεις να μη μπείτε αυτογκόλ?

 ΑΛΛΑ! Δεν είναι όλοι ίδιοι ρε! Και καλοί, τι καλοί? Τρίκαλοι! Φαντάροι, αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, Επ.Οπ. κι οι εγκαταστάσεις κι η συμπεριφορά κι η προσπάθεια... Εκεί κατανόησα πόσο συλλογικά μπορεί να λειτουργήσει ο στρατός και πόσο μπορείς να μπερδευτείς κι εκεί αν δε θυμάσαι... Ποιό είναι το διάλειμα!

 Μιά δοκιμασία είναι για τον καθένα. Μία να την αναγνωρίσει και μία να τη βιώσει ο καθένας. Πάλεψε το όσο μπορείς και μη ξεχνάς κάποια στιγμή θα βγείς, για ώρες, μέρες μιά και καλή! Και να θυμάσαι... Ο στρατός είναι μία παράσταση. οι άδειες απ'το στρατό ΔΕΝ είναι διάλειμα. Ο στρατός είναι το διάλειμα, ευχάριστο ή δυσάρεστο, κι οι άδειες, επαναφορά στη ζωή. Καλό διάλειμα λοιπόν, κι όσο γίνεται από αυτή την άχρηστη διαδικασία δοκίμασε να αποκομίσεις όσα περισσότερα παραγωγικά μπορείς! (έμαθα να μαγειρεύω)

Παύλος - vlospa (ή 0 Κ.Σ.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου