Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Καλό, καλύτερο και τέλειο - εξέλιξη - τεχνολογία

 Σιωπή. Ουγκ. Γειά. Πάμε πιό πίσω και ξεκινάμε πάλι για μπροστά (...) χαζεύοντας αριστερά και δεξιά. Η ίδια η εικόνα των ανθρώπων, οι σκέψεις τους κι οι ασχολίες τους, η διατροφή τους. Γκλουπ. Ναι, μες στο δάσος, στο βουνό όπου να'ναι, με λαγουδάκια στη φωτιά και ό,τι να'ναι. Περπάτημα, τροχός, καυσαέριο. Νομίζω το νόημα ειναι ευδιάκριτο.

 Είτε για τη ζωή και την βελτίωση της (άρα και για το θάνατο -του άλλου συνήθως- και την ευκολία στο να φτάσουμε εκεί) είτε γιατί έτυχε, πέτυχε, δώθηκε η ευκαιρία, γιατί έτσι, γιατί πρέπει. Για πολλούς λόγους συμβαίνει. Ο χρόνος κυλάει κι οι άνθρωποι είναι δραστήριοι προβληματίζονται, ανακαλύπτουν και καταγράφουν τρόπους για βελτίωση... της βελτίωσης. Για τους νεότερους, για τους επόμενους. Να'ναι πιό κοντά στο τέλειο. Αφού εμείς, δεν. ( η γέφυρα : καλός ρόλος για αποτυχημένο κομπάρσο θεατή!)

 Η χρηστική αξία είναι άλλοτε και στην πράξη και στη θεωρία ένας θησαυρός. Μια αξιέπαινη προσπάθεια η ποιότητα της σκέψης κι η σκληρή εργασία της εφαρμογής της! Αναγνώριση και βελτίωση και στη ζωή μα και στις σκέψεις για ανακαλύψεις και περαιτέρω βελτίωση, γιατί, γιατί μπορούμε, γιατί γίνεται! Και φυσικά... ... Χρηστική αξία, ένα σώβρακο στο κεφάλι, λερωμένο αν το επιβάλει η εκάστοτε μόδα της ανοχής. Εποχής. Απαθής, ακόμα και στη διεργασία της σκέψης... υπολογισμοί, αυτοσυγκέντρωση (μη χάνουμε χρόνο σκέψης,είναι χρήμα κι είναι χτήμα, πληρώνομαι να οργώνω με τις σκέψεις μου αυτό το χτήμα γλυκιά μου!), ταχύτητα, διαφήμιση. Απήχηση. Μα... Σσσσς! "Το νέο γκάτζετ που κάνει ότι όλα τα άλλα μαζί είναι έτοιμο να βγεί! Θα μας κάνει να μετανιώσουμε που αγοράσαμε όλα τα άλλα!" Και φυσικά παράδοξη και τραγική αλήθεια είναι πως ΝΑΙ! Γι'αυτό ακριβώς..

 Στη διαδρομή απ'το καλό για το καλύτερο με στόχο το τέλειο κάτι χάσαμε. Το δρόμο. Κάτι ξεχάσαμε. Το γιατι, ποιόν εξυπηρετεί η ανακάλυψη! Κάποτε οι ανακαλύψεις γινόντουσαν γιατί χρειαζόταν, πλέον φυσικό είναι να μη γίνονται τόσες, για τον ίδιο λόγο, αλλά, αυτές που γίνονται στις μέρες μας, οι πιό πολλές, γίνονται απλά για να γίνουν. Εδώ ο άλλος πληρώνεται να σκεφτεί, αυτό σε παραξενεύει? Ένα σωρό πράγματα, υλικά σκευάματα, ένα πλανήτης να κάτσεις να απομονωθείς. Έλα να απομονωθούμε παρέα ρε'συ καμιά μέρα.

 Και δε τα γιουχάρω όλα. Δε γουστάρω τα πολλά απ'αυτά που βγάζουμε για να μας κρατάνε μόνους κι αποβλακωμένους, ανταγωνιστικούς, υλιστές και πόσα άλλα. Δε μου αρέσει η ιδέα σας, ο τρόπος σύλληψης της κι η χρηστική εξία της εφαρμοσμένης ιδέας σας. Κι αυτό μία ιδέα είναι, μα δε τη κάνω εμπόρεμα γιατί δεν είμαι έμπορας. Όταν κάτι εξυπηρετεί τον άνθρωπο καλώς, όταν όμως εξυπηρετεί τον εαυτό του ή το εμπόριο, ε όχι, δε θα πάρουμε. Θα κάτσω εδώ να παίζω κορώνα γράμματα με δραχμές.

Παύλος - vlospa

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου