Μοντέλα Ανθρώπων

 "Μοντέλα Ανθρώπων". Ή τουλάχιστον έτσι θυμάμαι μου'χε πει ένας καλός φίλος για τίτλο, "ένα βιβλιο του Φρόιντ που γράφει <<μικρός ήσουν έτσι? μεγάλος θα βγείς κατά αυτόν τον τρόπο.>>". Δε βρήκα ποτέ αυτόν τον τίτλο. Βρήκα όμως καλούπια. Κι όχι πως με ελκύουν τα καλούπια, μα μου φαντάζει πολύ πιο ενδιαφέρον το ποιός σχηματίζει τα καλούπια. Πως. Γιατί.

Καλούπια

 Ο άνθρωπος επηρεάζει την κοινωνία ή το αντίστροφο. Ή αλλιώς στην προκειμένη, ο άνθρωπος μορφοποιεί τα καλούπια ή τα καλούπια τον άνθρωπο? Προκαλώντας ένα γεγονός (δράση) μπορείς να μάθεις μία αντίδραση (να προκαλέσεις μία αντίδραση). Μελετώντας μπορείς να φτάσεις στο να δημιουργείς μία αντίδραση, χωρίς δράση. Άμεση έστω. Δε μιλάω για τα πρότυπα.

Η χύτρα

 Μιλάω για τη χύτρα. Εκείνο το τεράστιο μέρος που σιγοβράζουν και κοχλάζουν όσα πετάνε μέσα μας, ασυνείδητα για εμάς και φυσικά χωρίς άμεση συγκατάθεση. Χειραγώγηση από τα πρώτα χρόνια, υποσυνείδητα μηνύματα, υπερπληροφόρηση, παρουσίαση του υλικού πλούτου ως ευτυχία ο γάμος και το κρυφό μήνυμα της οικογένειας ως ιδιοκτησία. Που κολλάνε όλα αυτά? Αυτά κι άλλα πολλά που φαντάζεσαι και δεν αναφέρω καταλήγουν

Στο δρόμο τους, στις ζωές μας

 Κορκονέας. Ο δολοφόνος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Αυτόν κάποιοι άνθρωποι τον έβαλαν εκεί. Και σιγά μη κοιτάγαν τον Κορκονέα από μπέμπη. Απλά σπείρανε τα σπόρια και γνωρίζανε πως ένα, τουλάχιστον, από όλα, θα φυτρώσει. Και φύτρωσε. Μιά σφαίρα στο παιδί. Όσο φταίει ο Κορκονέας φταίνε κι άλλο τόσο όσοι τον δημιούργησαν, αυτόν και ομοίους του. Πάρε ένα όπλο ένα όχημα και καλώς ήρθες στην άγρια δύση. Απλά αναρωτιέμαι, τι να έχει μέσα του πίσω στο χρόνο στην ψυχή του ο Κορκονέας... τι? ...

Χτυπάς το μέλλον, προκαλώντας εσωτερική αιμοραγία απ'το παρελθόν.

 Τα παιδιά από το Βελβεντό Κοζάνης. Που πήραν τα όπλα. Και επαναστάτησαν. Με τον τρόπο που ζούμε επανάσταση το λες, ό,τι θες το λες ανάλογα τι θες. Αλλά για μένα ένα είναι σίγουρο. Ακόμα κι αυτά (τα παιδιά) σπόρια τους είναι. Και θα δούμε κι άλλα, διαφόρων "οργανώσεων". Σπέρνεις απογοήτευση, μιζέρια κι εφιάλτες σε μυαλά την εποχή που ονειρεύονται που θέλουν, οφείλουν.. να μπορούν να ονειρεύονται. Θα θερίσεις οργή. Ένα χέρι που θέλει να ξεσπάσει θα ξεσπάσει όπου φτάνει αν τεντώσει το χέρι.

"ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ. ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΝΑ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙΣ."

 Οι αυτόχειρες του τελευταίου καιρού. Με την εποχή κρίσης κουβέντα μη κάνουμε. Είτε από ΜΜΕ, είτε απο εμάς. "Πως θα κηδεύσουμε τον αυτόχειρα αφού δε το δέχεται η εκκλησία?" Δε σας αδικώ. Αδικώ όσους προκάλεσαν αυτήν την τελευταία επιλογή στους συνανθρώπους μας. Πιέσεις, άγχος, στεναχώρια, οργή, θλίψη, μίσος, οδύνη...

Φασιστική παλέτα

 Τους κόκκινους και τους μαύρους φασίστες που αναφέρει ο Βίλχελμ Ράϊχ. Κομμουνιστές κι εθνικιστές. Να προσθέσω τους άσπρους ή ένα χρώμα επιλογής σας. Ή επιλογής τους. Τον κάθε "αντί". Αντιλουλούδια κύριοι! Σε κάθε προσπάθεια για κάτι όμορφο, ακόμα κι αν απέτυχε οικτρά, δημιουργούνται ΑΝΤΙπαλα στρατόπεδα. Όχι όλοι μα μέσα αυτούς όλους υπάρχουν τυφλοί. Ας μη κάνουμε πως δε ξέρουμε ποιός βγαίνει κερδισμένος από το γεγονός πως κάποιοι άλλοι τους είπαν "Βάλτε τα χεράκια σας και βγάλτε τα ματάκια σας".

Το ημερολόγιο του ήρωα

 Ήρωες. Θα δούμε ακόμα ήρωες.. Ακτιβιστές συνδικαλιστές παρακρατικούς πολιτικούς, με κουκούλα. Τα σπόρια έχουν μπει κι ο καιρός βροχερός.. Τον ήλιο μη ξεχάσω να φοβάμαι! Γιατι κι αυτός κακός είναι, κι αν όχι ακόμα, θα γίνει. Σε αυτόν τον κόσμο σαν τους σύγχρονους μας ερχόμενους ήρωες τίποτα δεν έχει γίνει, τίποτα δε θα απομείνει.

 Χρειάζεται να διαβάσεις κάτι παραπάνω εδώ για να φανταστείς τα επόμενα μοντέλα και τι θα τα χαρακτηρίζει? Όσο πιό πίσω πας φτάνεις στην αρχή. Κι όσο πιό βαθιά τόσο πιό κοντά στη ρίζα. Πάνε ντε!

Παύλος - vlospa