Δεν είναι ωραία? - Μέσα κι έξω

 Δεν είναι ωραία?

 Δεν είναι ωραία? Να είσαι καθαρός? Κι ας βρωμάν οι άλλοι. Να'χεις πεντακάθαρο σπίτι? Και ας μην έχουν οι άλλοι [και σπίτι(!), πολύ κακία, "καθαρή" κακία!]. Να'ναι κι ο χώρος μπροστά στην εξώπορτα σου καθαρός? "Ώπ! Ένα σκουπιδάκι. Γρήγορα τη σκούπα." -Η σκούπα έχει μεγάλη δύναμη στα χέρια τους.- "Σκούπα μου σκουπίτσα μου ποιός είναι ο πιό καθαρός? Διώξε το σκουπίδι σε κάποιον άλλο! Είναι ωραία." -Κι ως δια μαγείας το σκουπίδι φεύγει... Προς στιγμήν! Ως δια (της ίδιας) μαγείας φυσάει! Και το σκουπίδι επιστρέφει μετά από κάθε μάταιη προσπάθεια. Ο κάτοχος της σκούπας αφού φυσάει για μέρες πεθαίνει από ασιτία, έπινε τον ιδρώτα του και την πάλεψε λίγο. Το σκουπίδι νίκησε. Δεν είναι ωραία? Το σκουπίδι δε χάνει όμως ούτως ή άλλως. Απλά βρωμάει.

 Μέσα κι έξω

Μέσα : ΧΧΧ Παρατήρησε και γνώρισε πρώτα το έξω κι αργά-αργά θα ξεφλουδίσεις κάθε εξωτερικευμένο χαρακτηριστικό του μέσα. Μιά βαθιά βουτιά! Αλλά πρώτα τσέκαρε τα νερά. Μη σπάσουν και σε καταπιεί το μάτι του κυκλώνα κανενός άψυχου κελύφους, έτσι τρέφονται, λυσαλλέα με πολλά στόματα κι άπειρα δόντια, που δεν είναι ορατά..

 Έξω λοιπόν! : Πένα. Η τελευταία λέξη.. όποιου μίλησε. Μόδα? Ομάδα? Ιδέα? Τεχνολογία? Μουσική? Πολιτική? Λάϊφστάϊλ? Ό,τι να'ναι? Απ'ολα? Συν μουστάρδα παρακαλώ! Οι δυσκοίλιοι να απέχουν, οι τρισκοίλιοι ας κάτσουν εκεί μακριά που είναι, χεστήκαμε γι'αυτόύς! Τι άλλα? Ε πάνω κάτω ό,τι μπορείς να βρείς που αποδεικνύει ενασχόληση με αυτό ΠΑΝΩ σε αυτόν, πόσο τον εκφράζει και πως κάποιες στιγμές το εκφράζει κι ο ίδιος αποζητώντας το. Δόση είναι μη γελιόμαστε, δε θέλω να σε γελάσω κι ας γελάς. Εξώφυλλο λοιπόν κι άγιος ο Θεός, που είναι στη μόδα, αν δεν είναι δε το λέμε, μη φανούμε ντεμοντέ. Ό,τι μπορεί να σε κάνει να ασχοληθείς με αυτό κι όχι με πιο σημαντικά πράγματα, και για τους 2 κι όχι μόνο.. Αναρωτήθηκα που είναι τα πρότυπα, αλλά, ναι τι ψάχνω, ας κοιτάξω και τι ψάχνουν οι άλλοι. Εδώ είμαστε λοιπόν! Εξωτερική εμφάνιση, τίτλοι (θέσεων εργασίας-θέσης στο κόμμα), κατοχή ακίνητων, κινητών, αυτοκινήτων κι ακόμα και ανθρώπων, ρευστό φυσικά, κι ένα παμφάγο μέσα που είμαστε έτοιμοι να ξεκοιλιάσουμε για να εξερευνήσουμε τι του προκαλεί αυτή την ασταμάτητη όρεξη... Σλούρπ!

 Μέσα : Σκοτάδι. Ησυχία. Κρύο. Μπρρ, ανατριχίλα. Και ώχ! πφφ! σκατίλα! Ε, να μου πεις τρώει ό,τι βρεί, ποιός είπε ό,τι το χωνεύει και μάλιστα σωστά? Ποιός είπε ότι αφοδεύει? Καταραμένες λανθασμένες υποθέσεις. Έχω φακό. Βλέπω μιά αποθήκη, πάω προς τα εκεί. Μάλιστα. Εδώ είναι όλα. Ακόμα και το νεκροταφείο.. Τόσα και τόσα, πράγματα, αναμνήσεις προσπάθειες άλλων, συμβουλές συγγενικών προσώπων, ο φόβος της μοναξιάς, η αγωνία της αναγνώρισης ή της απόρριψης, κάθε υγιές παιδικό όνειρο, η αγάπη του παιδιού για τη μάνα, το αντίστροφο...

 Σταύρωσε τον εαυτό του πρόθυμα για να φανεί ο ίδιος πιο ψηλά απ'τους άλλους γύρω του. Έκανε εμπόρευμα κάθε ίχνος του εαυτού του. Με τα λεφτά νόμιζε πως αγόρασε τα πάντα. Μα απλά μίσθωσε ένα θίασο να τον βλέπει να αργοπεθαίνει στον σταυρό του, πιο ψηλά απ'τους άλλους, μόνος, στο κρύο της μοναξιάς και την άβυσο της άγνοιας. Πρωταγωνιστής στο αθάνατο σόου της "ζωής της παράνοιας".

Παύλος - vlospa