Πόλεμος! Τίτλοι. Ζωή?

 Μία θεωρία αποδεικνύεται σωστή όταν εφαρμόζεται στην πράξη. Πολεμώντας τόσα χρόνια με οποιοδήποτε τρόπο ανά τα χρόνια της μάχης αυτής για Ζωή κι όχι επιβίωση κι όνειρα με δορυφόρους που όρισαν άλλοι, άλλοτε.. Αυτή η θεωρία για αρκετούς είναι πραγματική, σωστή, αληθινή, είναι η ίδια τους η Ζωή.

Η θεωρία έχεις ως εξής. Πόλεμος για τίτλους στη Ζωή.

 Δες στο στρατό. Αξιώματα. Ανώτεροι και κατώτεροι. Σαρδέλες, περηφάνεια και περιφρόνηση όποιου (δυσ)τυχαίνει να'ναι κατώτερος, νεότερος του ή με λιγότερες σαρδέλες!

 Και δες τη Ζωή... Από μικροί δεχόμαστε τίτλους οποιουδήποτε είδους από τον οποιονδήποτε, με τον οποιοδήποτε λόγο, την οποιαδήποτε στιγμή, με τον οποιοδήποτε τρόπο. Ενδεικτικά μία πιθανή πορεία μαχών.

Οικογένεια : Η μάχη μπορεί να ξεκινά από νωρίς! Πριν ΚΑΝ τη σύλληψη σου. Α χα! Μπορεί να ξεκινά μαζί, ενδιάμεσα. Απ'την οικογένεια, από άλλους. Αν ξεκινά μαζί κατά ένα τρόπο σε επηρεάζουν. Τώρα αν σου πω ότι επηρεάζουν τη μαμά που πρήζει το μπαμπά και ξεσπάει με βαριά λόγια στη μαμά και θλίβεται και δε τρέφεται αρκετά και για τους 2 ή καπνίζει ή δε ξέρω κι εγώ τι άλλο, ξέρω, σου κάνει? Μισό να το τυλίξω. Μη το πιείς! Κι αυτό.. Στολισμοί θα μπούν στο 2ο μέρος της οικογένειας καραπαρακάτω.

 Νοσοκομείο : Εδώ κι αν πέφτει μάχη. Ο αγώνας της μάνας είναι η πρώτη και πιο αξιοσημείωτη μάχη για τη Ζωή του παιδιού της πρώτα κι ύστερα εκείνης! Του παιδιού να βγεί, των γιατρών και των μαίων να ακολουθήσουν σωστά τη διαδικασία. Αν όλα πάνε καλά ξεκινάνε οι πρώτοι τίτλοι. Ενδεικτικά οι γιατροί "επιτυχημένοι" ή μη. Το παιδί "υγιές", πρωτότοκο ή δευτερότοκο, μοιάζει στο μπαμπά ή στη μαμά, μπάσταρδο, άσπρο μαύρο κλπ. Η μάνα καλή μαμά ή όχι, πόρνη. Ο μπαμπάς καλός ή όχι, κερατάς.

 Οικογένεια : Μάχες κι εδώ. Το καλύτερο παιδί, η καλύτερη οικογένεια, το παιδί της οικογένειας, του σπιτιού, της μαμάς ή (και) του μπαμπά. Ο αδερφός μεγαλύτερος, μικρότερος, καλύτερος, χειρότερος, ο υιοθετημένος.

 Σχολείο - Πανεπιστήμιο : Χάος. Παράλληλες μάχες καθ'όλη τη διάρκεια μεταξύ όλων! Μαθητές : Καλύτερος, χειρότερος, πιο όμορφος, πιο άσχημος, πιο φτωχός, ξένος ή με κάποιο πρόβλημα, καλός στα αθλήματα, σπασίκλας, μαρτυριάρης! Πιο πολλές αταξίες, γκόμενες, απουσίες, αποβολές, πτυχία, βαθμοί, σχέσεις με καθηγητές (οποιουδήποτε επιπέδου).

 Στρατός (για Ελλάδα λέμε) : ... . Ο πιο νέος, ο πιο μάχιμος, ο ανώτερος, ο πιο παλιός, ο πιο άχρηστος, με το πιο καλό σημάδι, με τις πιο πολλές σαρδέλες, με τις πιο πολλές μάχες.

 Εργασία : .. . Ο εργοδότης, ο εργαζόμενος, ο καλός ο κακός ο άσχημος κι ο ωραίος, ο νέος, ο παλιός, ο υπάλληλος, ο ρουφιάνος, ο παραγωγικός, ο μη, ο "διασυνδεδεμένος", ο υψηλόμισθος, ο χαμηλόμισθος, νόμιμος, παράνομος, άνομος, μετανάστης.

 Παράλληλα στη ζωή : μάχες κι εδώ φυσικά! ομάδα, πολιτική κατεύθυνση, θρησκεία, θέση τάξης, επίπεδο εργασίας "στο στάτους της εποχής", οικογενειάρχης, ανύπαντρος, μόνος, νόμιμος, παράνομος, άνομος κι εδώ.


 Κοιτάζω παντού, πάντοτε στη Ζωή (μου) και βλέπω μάχες. Στις οποίες έχω παραστεί και παλαιότερα έχω πολεμήσει συνειδητά. Όλες μάχες για τίτλους, διατηρήσης κι ανατροπής τίτλων και δημιουργία νέων τίτλων. Όλοι, ή για να μείνουν εκεί που είναι, "αν δε μπορούν να ανέβουν πιο ψηλά", ή "για να φτάσουν εκεί που μπορούν" (πατώντας πάνω σε όποιον κι ό,τι χρειαστεί/ εμφανιστεί). Κοιτάζω παντού στη Ζωή μου και δε βλέπω ζωή.

 Είμαστε όλοι το ίδιο χαμηλά. Όσο ανεβαίνει ένας δεν ανεβαίνει κανένας ψηλά.

"Αναρχικός!" "Κομμουνιστής!" "Πατριώτης!" "Σοσιαλιστής!" "Φασίστας!" 
Ταμπέλες με φωτάκια που θα τυφλώνουν πολλά μάτια για πολύ καιρό ακόμα..
Γι'αυτό μας αλλάζουν τα φώτα.

Τάδε Έφη
Παύλος - vlospa, ο "Άνθρωπος!" (τυφλώθηκες?)