Νόμος? Χέρια. Αρπάζω!

 Μόλις διάβασα για ένα περιστατικό  στο μετρό όπου ελεγκτές κατά τον έλεγχο εισιτηρίων σε μία μητέρα και τα 2 της παιδιά, χαλάστηκαν, που η μητέρα ΤΟΛΜΗΣΕ να επικυρώσει το εισιτήριο της σε μηχάνημα που δεν εκτύπωσε καθαρά ότι χρειαζόταν να δει ο αξιόχεστος (άξιος να τον χέσεις -και- στη μάπα) κύριος ελεγκτής για να κάνει καλά και τίμια την αξιόφτυστη (άξια να φτύνεις στη μάπα τον καθένα από δαύτους) δουλειά του. Χαλάστηκαν και προβήκαν σε λεκτική βία, για αρχή κι ύστερα σε κανονική. Όχι απλά έκαναν μία γυναίκα, μάνα 2 παιδιών, να δακρύσει μπροστά στα παιδιά της, όχι δε τους έφτασε (δε με εκπλήσσει τόσο) αυτό. Προβήκαν σε βία και στον άντρα της, που τον πήρε τηλέφωνο κι έσπευσε να ζητήσει το λόγο. Εισέπραξε μπουνιές. Απ'τους τιμιότατους κύριους ελεγκτές.

 Αυτό που με εκπλήσσει, πλέον λιγότερο, μα έστω, είναι το γεγονός πως ΚΑΙ σε αυτό το σκηνικό, (ναι ρε! σκηνικό είναι! μία παράσταση ανθρωπάκων!) οι υπόλοιποι, οι τριγύρω έμειναν αμέτοχοι. Ζόμπι κομπάρσοι οι μεν. Λύκοι πρωταγωνιστές οι άλλοι που τρέφονται με βία. Τους αφήνουμε? Τρώνε πιό πολύ. Και πιστεύουν "ΠΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ!". Ξερογλύφομαι να βιώσω κάτι παρόμοιο. Αλλά χρησιμοποιώ μηχανάκι κι βιώνω άλλα, με άλλους, αλλού. Κουνάβια όλοι ψευτόμαγκες κι αλάνια. Πήγαινε ρε ένας, ΈΝΑΣ γαμώ την πουτάνα μου να μπει με τον άντρα της γυναίκας! Για τη γυναίκα, για τα παιδιά της, για τον άντρα, για όλους τους, για σένα τον ίδιο, για τη βία, για κάτι. Απλά κουρδισμένα ρομποτάκια παρελάσουν στο μετρό. Ό,τι τιμή υπάρχει πάνω τους πιά δεν είναι ένα παρά ένα ξεχασμένο ταμπελάκι εταιρίας/ μάρκας.

 Τις προάλλες πέθανε (ναι ρε! δεν αυτοκτόνησε, ηθικοί αυτουργοί ήταν κι οι 2) ένας νεαρός για να μη πληρώσει πρόστιμο. Δεν πέρασε το μήνυμα. (Και) Τα αυτιά σας έχουν όντως τοίχους. Οι εκπρόσωποι του νόμου παρανομούν. Πάρε, όχι, άρπαξε το νόμο στα χέρια κι εσύ λοιπόν! Δες την ιππότης, δες την άνομος/ παράνομος, δες την μαχητής, μόνο άνοιξε τα μάτια σου και δες! Ή είσαι κι εσύ ένας ακόμα κοιμισμένος που ψάχνει το βαγόνι του? Αν ναι, λυπάμαι μα να σε πληροφορήσω. Η διαδρομή αυτή έχει μόνο έναν τερματικό σταθμό. Τον δικό σου.

Υ.Γ.: Κι εσύ που επικυρώνεις εισιτηριάκι μην καθησυχάζεσαι, φλώρε, κι η γυναίκα επικύρωσε.. Αλλά, πρέπει να'ρθει κι εσένα η ώρα σου για να δεις πως είναι πιά ώρα να...

Παύλος - vlospa kasbe