Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Η κουρδιστή πατάτα


 Κούρδισμα και φύτεμα. Τα όσα χρειάζεται κανείς που θέλει να δημιουργήσει μία στρατιά "ρομπότ" με νοημοσύνη που δε ξεπερνά αυτή της πατάτας.

 Αν και προηγείται το φύτεμα. Σάπιας ιδέας σε νέο/ φρέσκο μυαλό. Κι αργά-αργά, σιγά-σιγά, κούρδισμα, για να κινεί το σώμα και να εξαπλώνεται, η πατάτα. Η ανάγκη για απαντήσεις στα (υπαρξιακά, φιλοσοφικά κι άλλα, πιό χαζά, όπως παραταξιακά πχ) ζητήματα/ ερωτήματα κι η αμφιβολία για το βάθος/ βάρος της προσωπικής απάντησης του καθενός στα ζητήματα αυτά, προετοιμάζει τον αδύναμο στο μυαλό και την καρδιά άνθρωπο, να αναζητά την "Αυθεντία". Αυτόν/η που έχει τις απαντήσεις (του) στα ερωτήματα μας ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΤΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ!

 Ο ειδικός. Αυτός ο έξυπνος άνθρωπος που ανοίγει τα μάτια των άλλων. Τα σφραγίζει λέω εγώ, αλλά, θα μου πεις "Και ποιός είσαι εσύ?" κι απ'το να σου πω "vlospa, χάρηκα!" λέω, άστο καλύτερα, δε το λέω. Αυτό το πολυ-εργαλείο φυτέματος και κουρδίσματος που λες. Μόνο εάν δε βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας ιεραρχίας μπορείς να σκεφτείς πως ΊΣΩΣ κι αυτός δεν "φυτεμένος-κουρδισμένος". Που κι αυτό πάλι, ΔΕΝ είναι σίγουρο, λέω..

 Κουρδιστή πατάτα είναι ο κάθε τηλεκατευθυνόμενος. Του φύτεψαν μιά ιδέα, τον κούρδισαν να κάνει ό,τι του υπέδειξαν και τον εξαπέλυσαν να μας τα ζαλίσει. Είτε με την πατάτα του, είτε με τη μεγαλειώδη ζωή του κουρδιστή του. Άβουλα πλάσματα, άκαμπτα ερπετά, σκλάβοι της κρίσης της κοινής γνώμης μα και λογικής (λογική, χαχ!) - που επικρατεί την εκάστοτε εποχή, στην εκάστοτε περιοχή- πάνω στα προσωπικά τους (κι όχι μόνο) ερωτήματα. Πάντοτε μέρος της λύσης κι ΌΧΙ (και) του προβλήματος και πάντοτε απόλυτα μα και άπλυτα σίγουρος γι'αυτό, ε και, κάτι σου βρωμάει και δεν είναι τα πόδια του.

 Και λίγα λόγια για μένα? Τον "αδιόρθωτο" για εκείνους. Κρίμα που κάποιος άλλος όμως πρέπει να τους πεί και να τους δείξει "πως διορθώνομαι", καθώς οι ίδιοι αδυνατούν να το συλλογιστούν σφαιρικά, βαθιά ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΝ, οι ίδιοι, μόνοι. Τι να κάνουμε, μερικοί είμαστε σαν τα άγρια άλογα, τρέχουμε, κι άλλοι είσαστε σα τα μουλάρια, χρειαζόσαστε την κλωτσιά, το μαστίγωμα από τον "Ειδικό", που όλως τυχαίως ΣΑΣ ΚΑΒΑΛΑΕΙ, για να (σας πει πως να) κινηθείτε και πότε να το κάνετε. Δε χρειάστηκα καμία ιδεολογία ή παράταξη. Μα ίσως άργησε λίγο η περιέργεια μου..

Παύλος - vlospa kasbe

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου