Ό,τι λέει απο πάνω. Δεν έχουμε πρόβλημα, όχι. Μόνο δεδομένα. Κι αφού δεν αντιμετωπίζουμε πρόβλημα, ας δημιουργήσουμε 1. Μόνο 1 έκαστος! Άλυτο.
Πρόβλημα. Αχ είπαμε δεν έχουμε, βρε. Μόνο δεδομένα. Κι αυτά πως προήλθαν? Όπως και το πρόβλημα, που είπαμε ΔΕΝ έχουμε, απ'τον άνθρωπο τον ίδιο, για τον άνθρωπο και τις ερμηνείες του. Δε το μπλέκω, αν μπερδεύεσαι είναι επειδή θες. Έχεις συνηθίσει να σχεδιάζεις εσύ το δρόμο σου ε? Πέρνα 5 λεπτά απ'τα σοκάκια του μυαλού μου, χάσου, δεν θα'χεις πρόβλημα. Είσαι το πρόβλημα.
Δεδομένα. Είτε διαπιστωμένα είτε απλά δοσμένα. Είτε φανταστικά. Όλα για τον καθένα, μας, απ'τον καθένα, μας. Πρόβλημα του? Του κανένα μας, φυσικά. Κι αρχίσαν οι εξισώσεις, οι θεωρίες και τα πορίσματα, οι αποφυγές εφαρμογής. Ο άνθρωπος ξεκίνησε. Και δε σταματά. Σαν ένα άγραφο σενάριο, που δικαιούται να γράφει και καθώς ζει (αν θέλει) ο κάθε άνθρωπος δίνει την παράσταση με τα μαθηματικά της αντίληψης το.
Ασκήσεις λυμένες, άλυτες, χαμένες, ξεχασμένες/ ξεχεσμένες. Ασκήσεις του καθενός, δεδομένα του καθένα. Ο καθένας διαμορφώνει τα δεδομένα του. Σαν άλυτη άσκηση, όπου για να φτάσει στο τέλος της πρέπει να ορίσεις το "Χ". Άλλη άσκηση έχει κι άλλη βλέπει ο καθένας, άλλη νομίζει πως λύνει και σε άλλη σφάλλει.
Λίγη σαλάτα παρακαλώ? Όπου αριθμοί, πρόβλημα, δεδομένα σωστά κι εσφαλμένα, αντί για αριθμούς κι ανθρώπους. Άνθρωποι και σχέσεις μεταξύ τους. Τα δεδομένα του ενός μπορεί να είναι τα λάθος του άλλου. Αντιλαμβάνεσαι τώρα το πρόβλημα? Μη μου φωνάζεις πως δεν υπάρχει πρόβλημα, αρνείσαι την ύπαρξη σου.
Για να λύσεις θα θεωρήσεις δεδομένα, θα σφάλεις αλλού, ίσως κάνεις λάθος πράξεις κλπ.
Αυτά, μπας και με στραβό-κοιτάξεις και με ρωτήσεις αν έχω πρόβλημα.
Παύλος - vlospa kasbe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου