..Στη μέση ο Μανώλης. Τραγουδούσαμε. Καλά ίσως όχι όπως το έγραψα. Μα έστω, μαζευόμασταν, βάζαμε και έναν μαλάκα στο κέντρο, καμιά φορά γυρνάγαμε γύρω του και πάρτα "γύρω γύρω όλοι στη μέση ο Μανώλης". Τι θέλει να πει ο ποιητής? Αν σκέφτεσαι κάτι τέτοιο ρώτα κάποιον ποιητή λοιπόν. Εγώ μπορεί να το γράψω παρακάτω.
Έτσι που λες περάσανε τα χρόνια κι άλλαξε ο Μανωλιός, έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Βασικά έγινε ένα παράξενο πράμα. Παρότι συνεχίσαμε να χορεύουμε γύρω γύρω, εθελοντικά, τραγουδάμε ο καθένας τον ύμνο του *, δεν είμαστε πιασμένοι χέρι χέρι μα κρατάμε μαχαίρια και μαδάμε τον διπλανό μας σα γύρο. Χοιρινό άμα είναι αναίσθητος, κοτόπουλο αν φοβάται το αίμα του. Ναι εδώ μόνο, αστειεύτηκα. Κι ο Μανωλιός? Καλά εδώ είναι όλο το μυστήριο. Ο Μανωλιός ποιός είναι, γιατί δεν είναι ένας, ποιοί είναι αυτοί και ποιός τους έβαλε εκεί...
Αλλά... Με τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου γύρου, τη φασαρία απ'τα διαφορετικά τραγούδια του καθενός, το μάδημα, να το πω πάλι, και φυσικά την απαραίτητη μόνιμη προσοχή μην σε μαδήσουν οι άλλοι... Που να κοιτάξεις τον κάποτε Μανωλιό και να αντιληφθείς όλα τα παραπάνω που θα σκεφτόσουν ύστερα?
* Δεν απέχω απ'το χορό κι εγώ τραγουδάω, θέλω να πιστεύω πως κανέναν δε μαδάω
Παύλος - vlospa kasbe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου