Θυμάσαι; - Remember?

 Όταν ήμασταν ακόμα... "εμείς". Μάθαμε πολλά σ'ένα μικρό χρονικό διάστημα. Και θα μάθουμε περισσότερα σ'ένα μικρότερο χρονικό διάστημα (σαν γένος, οι άνθρωποι). Ωστόσο ξεχνάμε μέρα με τη μέρα ένα και μόνο ένα σημαντικό γεγονός.

 Γεννηθήκαμε άνθρωποι. Καταντήσαμε οι δουλειές μας.
Τι ειδικότητα/ες έχεις, πόσο καλά/πολύ έχεις εκπαιδευτεί, από ποιον και πόσο καλά έχεις βαθμολογηθεί, τι προϋπηρεσία έχεις, που, πόσο καιρό, που δουλεύεις, τι θέση, πόσες ώρες, πόσα βγάζεις... Ααχ.. Πονάει το κεφάλι μου. Σταματάω. 

 Συνεχίζω. Απ'όταν βγήκαμε από'κει μέσα, μας καβαλήσαν σα γαϊδούρια και μας βάλανε μπροστά ένα ρολόϊ να κρέμεται από ένα καλάμι και τρέχουμε ξωπίσω του να πιάσουμε τους δείχτες. "Να σώσουμε χρόνο". Κυνηγάμε να αποκτήσουμε κάτι που έχουμε.. Χρόνο!

Βαρέθηκα.

 Να γλιτώσουμε χρόνο να γλιτώσουμε λεφτά. Κάτι που δεν έχουμε και κάτι που μας είναι άχρηστο.

Υ.Γ.: Αν σταματήσω τώρα να γράφω θα γλιτώσω χρόνο? Από τι?



Remember?

 When we were still... "us". We learned a lot in a short time. And will learn even more in an even shorter time (as a species, humans). However we forget day by day and only one important fact.

 We were born humans. We ended up being our jobs.
What is your profession/s, how well/much have you been trained, from who and how well have you been graded, what kind of experience you habe, where, how long, where you work, what position, how many hours, how much you make.. Aah.. My head aches. I stop.

 I continue. Since we got out of there, they rode us like donkeys and put in front of us a 

I got bored

 To save time to save money. Something that we have and something that's useless to us.

P.S.: If i stop writing now will i save time? From what?


Παύλος - vlospa kasbe