Εσείς οι Έλληνες / Αυτοί οι Φινλανδοί (part 1)

 Πόση ώρα κάνει ένα e-mail από Φινλανδία να φθάσει Ελλάδα? Πόσα χιλιόμετρα απέχουν οι 2 αυτές χώρες, πόσες συνήθειες χωρίζουν τους πολίτες τους? Πόσο μπροστά είναι ο ένας πολιτισμός, πόσο πίσω ο άλλος, ποιά είναι η μονάδα μέτρησης, πως ορίζεται το μπροστά και το πίσω και τέλος, ποιός είναι ο εφευρέτης της μονάδας μέτρησης?

 Όπως δεν έχω βαρεθεί να γράφω "Ένας τόπος είναι ο λαός του". Εσείς, οι Έλληνες. Αυτοί, οι Φινλανδοί. Εγώ, ο Παύλος. Άνθρωπος. Αναφέρω πως "στα χαρτιά μου" αναφέρεται πως έχω 2 υπηκoότητες. Ελληνική και Φινλανδική. Ένα μπάσταρδο, ή ,ένα διπλό καθαρόαιμο? Αρκετά με εμένα!

 Ξέρεις, έχω ζήσει 29 χρόνια στην Ελλάδα (και το 1/3 έχει καταναλωθεί σε ύπνο). Ζω 2 εβδομάδες στη Φινλανδία. Παρατήρηση και όχι παράπονο πως : Δεν έχω παρέες, γνωστούς, φίλους, σύντροφο. Συγγενείς έχω κι έχουμε μία τεράστια διαφορά ηλικίας, μόνο. Άρα? Παρατηρώ. Καταγράφω. Σκαλίζω τη μύτη μου και τον τρόπο ζωής τους. (στην ώρα του και τον τρόπο θανάτου τους)

 Σαν μία χώρα που φημίζεται για το εκπαιδευτικό της σύστημα, οι απαιτήσεις μου απ'τους Φινλανδούς είναι μεγάλες. Ξεπερνιούνται όμως, έχουν περαιτέρω προοπτική ("βελτίωσης")? Όσων αφορά τις μετρήσεις, ορίζω εγώ τη μονάδα μέτρησης. Η μονάδα, αυτή, μέτρησης, είναι η εξής ισορροπία!

 I.Q. και E.Q. (intelligence quota και emotional quota). Αυτή η τραμπάλα, θεωρώ, πως οφείλει να ισορροπεί. Αν όχι, τείνει να γείρει προς μία απ'τις 2 προσανατολισμούς. Αυτοί είναι οι εξής : Μάνα και πατέρας, αντίστοιχα (μητριαρχική και πατριαρχική αν προτιμάς).

 Η μάνα αγαπά το παιδί, δε μπορεί/ είναι ανίκανη να μην αγαπήσει το παιδί της και να κρύψει την αγάπη της αυτή από εκείνο. Απαίτηση? Ίσως το να την αγαπήσει πίσω το παιδί (τα παιδιά σε μικρή ηλικία δεν αγαπάνε, εκτιμούν, δε γνωρίζουν από αγάπη, γνωρίζουν από εκτίμηση).

 Ο πατέρας έχει απαιτήσεις απ'το παιδί. Δε μπορεί να μην δει το παιδί σαν μία συνέχεια του ίδιου (με σαφώς καλύτερη προοπτική από εκείνον) κι είναι ανίκανος να μην έχει διάφορες απαιτήσεις από το παιδί.

 Φρονώ πως "με έπιασες" και συνιστώ να με κρατήσεις σφιχτά. Επίσης προτείνω να φορέσεις κράνος, σκάω κομήτης!

 Η πλειοψηφία των ανθρώπων (που έχω γνωρίσει) στην Ελλάδα, κατά το παράδειγμα μου, είναι η μάνα. Αλληλένδετη, πολλές φορές ασυμβίβαστη (υπάρχουν κι εξαιρέσεις, παντού!) και σχεδόν πάντοτε χωρίς όρια, η αγάπη, μεταξύ τους είναι που ξεχωρίζει. Ενδιαφέρον για τη συνέχεια της λειτουργία της καρδιάς, της ασταμάτητης αναπνοής, της κάλυψης "βασικών" αναγκών (μα και επιθυμιών με τη μάσκα της ανάγκης) -κατ'Ελληνικό ορισμό/ ήθη κι έθιμα- τους. Uncoditional Love (ωραίες λέξεις).

 Η πλειοψηφία των ανθρώπων (που έχω παρατηρήσει) στη Φινλανδία, κατά το παράδειγμα μου, είναι ο πατέρας. Μεγάλη, συνεχής και ξεδιάντροπα εκφρασμένη απαίτηση. Απαίτηση για βελτίωση, κατανόηση κι ίσως και επαναπροσδιορισμό του τι "απαιτείται" και τι θα απαιτούν οι αμέσως επόμενοι απ'τους επόμενους από δαύτους.

 Παράδειγμα. Ένας Έλληνας είναι πιό πιθανό να πραγματοποιήσει μία εθελοντική εργασία.  Γιατί τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Ένας Φινλανδός, αντίθετα, μπορεί πιό εύκολα να πραγματοποιήσει μία αρμόδια υπηρεσία που να καθιστά "άχρηστη" την εθελοντική αυτή εργασία. Γιατί δε τον ενδιαφέρει η ποιότητα του αποτελέσματος.

 Ίσως το παράδειγμα να μη σου κάνει, (...), αλλά, γεγονός, για εμένα (!), παραμένει πως καταγράφω όσα βλέπω. Πιό σαφώς λοιπόν, είμαι ο μόνος μαλάκας που θα σηκώσει ένα σκουπιδάκι που θα βρει το δρόμο του. Μα, ακόμα κι αν δε το πράξω, σε μία ώρα, δε θα'ναι πιά εκεί που το είδα. Και ΔΕΝ θα είναι ο άνεμος που θα το έχει πάρει.

 Ωστόσο! Και στις 2 περιπτώσεις ανθρώπων, λαών, εθνών, όπως θες ονόμασε το (!), άλλο ένα γεγονός παραμένει αληθές, και παραμένει ΠΑΝΤΟΥ. Οι άνθρωποι διαμορφώνουμε τα "θέλω μας" με βάση τα "δεν έχουμε". Εύλογα συμπεράσματα :

1) Ένας που "δεν έχει τίποτα", τα θέλει όλα!
2) Ένας που "τα έχει όλα", θέλει και το τίποτα.

Ο ένας προσπαθεί να φροντίζει να ζω. Κι ο άλλος προσπαθεί να φροντίζει να αξίζω να ζω.

Υ.Γ.2: Προς όποιον θεώρησε πως θα σταματήσω ό,τι κι όσα κάνω. Σε πληροφορώ πως τόσο καιρό κρατούσα την αναπνοή μου. Τώρα αναπνέω ελεύθερα, άνετα..

Παύλος - vlospa kasbe