Συνείδηση, ή έστω αυτό το υποκατάστατο της που έχουμε σε λειτουργία όσο είμαστε "ξύπνιοι". Όσο ζούμε, αν θεωρήσει κανείς κάθε ύπνο που ρίχνουμε κι από έναν μικρό θάνατο.
Για να καταφέρεις να κοιμηθείς οφείλεις να αφεθείς απ'τις έγνοιες, τα άγχη και τις σκέψεις της ημέρας, της ζωής σου, να κόψεις εκείνο το νήμα επικοινωνίας με τον κόσμο, που σε κρατά ξύπνιο. Ο καμβάς που αντικρύζεις τις στιγμές πριν κοιμηθείς να είναι λευκός. Θα μπορούσε κανείς να πει πως αυτά τα άγχη, οι έγνοιες και σκέψεις μας κρατούν φυλακισμένους στη λειτουργία της συνείδησης και ξύπνιους να σκεφτόμαστε αυτά που, θαρρούμε πως, θέλουμε και όχι αντιστοίχως.
Κατά τον ίδιο τρόπο λοιπόν δε θα μπορούσε κάποιος να πει πως ο ύπνος μας ελευθερώνει? Αυτά τα δεσμά της συνείδησης σπάνε και τα ηνία παίρνει ο ύπνος. Στο βασίλειο του ύπνου ηγεμόνας είναι ο νους, το ασυνείδητο. Όσα απωθούμε, όσα συλλέγουμε δίχως να το αντιλαμβανόμαστε. Πληροφορίες, εικόνες, ήχοι, σκέψεις και συναισθήματα. Σαν ο νους να'ναι υποχείριο των σκέψεων συναισθημάτων κι ερεθισμάτων μας και κατά τη διάρκεια του ύπνου, όλα αυτά ο νους μας να τα διοικεί και να τα διατάζει να φανερωθούν σε εμάς.
Σκεφτόμαστε, βλέπουμε όσα θέλει ο νους δίχως να τον χαλιναγωγούμε, μα ενώ αυτός χαλιναγωγεί εμάς. Ίσως η πιο γνήσια στιγμή ελευθερίας για εκείνον. Ίσως και για εμάς τους ίδιους. Σκέψεις δίχως όρια και σύνορα. Η στιγμή που αληθινό και ψεύτικο είναι κάτι που το αξιολογούμε και το ορίζουμε οι ίδιοι. Γι'αυτό και πολλές φορές το νόημα είναι κρυμμένο, αδιανόητο, παρερμηρευμένο και σπανίως φανερό.
Όνειρα. Ίσως η φαντασία είναι μια πραγματικότητα που δεν έχουμε ζήσει. Που σημαίνει πως ενδέχεται είτε να τη ζήσουμε στο μέλλον, είτε να μην την έχουμε ζήσει οι ίδιοι, μα στο παρελθόν κάποιος την έχει ζήσει και μας την μετέδωσε. Την ώρα του ύπνου, κατά τη διάρκεια ενός ονείρου η φαντασία γίνεται πραγματικότητα.
Αισθάνεσαι τη φυλάκιση της συνείδησης σου όταν είσαι... "ξύπνιος"?
Παύλος - vlospa kasbe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου