Άλλος ένας μεγάλος και καθιερωμένος θεσμός ανοίγει την πόρτα του και υποδέχεται όλους τους φίλους του κόσμου του θεάματος αυτή τη φορά στη Βραζιλία. Πριν τις λάμψεις, τα φλας, τα αστεράκια κι όλα όσα μπορεί εκθαμβωτικά να σε τυφλώσουν ας δούμε τι κρύψανε κάτω απ'το χαλάκι της υποδοχής.
Ποδόσφαιρο, σε εθνικό επίπεδο. Το γνώριζες πως και οι τριτοκοσμικές χώρες έχουν παιδιά με όνειρα? Τριτοκοσμικές... Τι τίτλος... Κι εκεί ανθίζει η ελπίδα με το ποδόσφαιρο. Ή ετσί θαρρείς σαν ελπιδοφόρος πιτσιρικάς που ακόμα γυρνάει το κεφάλι αριστερά δεξιά με τα όσα βλέπει, ανακαλύπτοντας τον κόσμο, του, μας, του ποδοσφαίρου!
Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί πως "η μπάλα" δεν έχει σχέση με "όλα αυτά". Μα κοίτα πίσω αγαπητέ, ίσως κλωτσάγαμε τον ίδιο καιρό και για τον ίδιο σκοπό το τόπι. Ίσως... Που να φανταστείς πως μετά ή μάλλον πιό μέσα κρυβόντουσαν εταιρίες, στημένα παιχνίδια, ντόπες, διαφημίσεις, χούλιγκαν και πόσα άλλα... Αυτή είναι η αμαρτία μας. Κοιτούσαμε μονάχα τη μπάλα, όχι τι άλλο υπάρχει γύρω της.
Και τώρα, σε μιά χώρα που έχει θρέψει παιδιά απ'τη μπάλα αυτή, που έδωσε καρποφόρα ταλέντα και τα όνειρα τους έκανε πραγματικότητα, τώρα πλέον δε μπορώ να χαρώ, να παρακολουθήσω και να συγκινηθώ. Όχι πατέρα... Τώρα εστιάζω μόνο στο γύρω απ'τη μπάλα. Πλέον εστιάζω στην εικόνα που φροντίζει η κυβέρνηση να δοθεί στους τουρίστες, σ'όσους παρακολουθήσουν αυτή την αηδία. Εστιάζω στη φτώχεια δίπλα στα φωτεινά γήπεδα. Στα παιδιά που "τα δανείζουν" στον εκάστοτε ανωμαλάρα να ικανοποιήσει τα άρρωστα γούστα του με τίμημα... χρήματα! Εστιάζω στην Αστυνομική βία, ο δρόμος μέχρι να γήπεδα είναι ένα κόκκινο χαλί από αίμα ανθρώπων. Ναι, και οι φτωχοί άνθρωποι είναι.
Και μάνα, εστιάζω στους ηλίθιους που όλα ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ επιδεικτικά να τα δουν, να τα αποδεχτούν. Εστιάζω στους ηλίθιους που φοράνε φανέλες και κασκόλ των διαφόρων εθνικών ομάδων, στους ανόητους που το παρακολουθούν, το σχολιάζουν και το συζητούν. Εστιάζω σ'όσους προτίμησαν να πάνε να ξοδέψουν το χρήμα τους εκεί. Εστιάζω και βλέπω πως χάθηκε η εστία. Τη θέση της πήρε ένα εργοστάσιο. Παράγει τα προβλήματα των ανθρώπων που ευελπιστούν κι αγωνιούν να καταφέρουν να αγγίξουν τα όνειρα τους και να ξεφύγουν απ'αυτή τη "ζωή" μέσω... της μπάλας.
Επειδή στο συγκεκριμένο είμαι ακόμα παιδί, κι ένα παιδί δεν αποδέχεται μία αλήθεια που πιστεύει πως μπορεί να αλλάξει... ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΑΣ. Γαμώ κι εσάς που το παρακολουθείτε και το στηρίζετε.
vlospa kasbe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου