Πάμε παραλία? Η παραλία μου μοιάζει με τη ζωή. Δίκαιος χαρακτηρισμός. Ας ξαπλώσουμε στην άμμο, κι ας μη κολυμπήσουμε ή πάμε στα βαθιά. Έλα να φτιάξουμε ένα κάστρο...
Τι συμβολίζει ένα κάστρο? Να μένει μέσα ό,τι είναι μέσα και να μένει έξω ό,τι είναι έξω. Προστασία, ασφάλεια. Τείχη. Απομόνωση. Μέσα στα τείχη κρατάμε βαθιά φυλαγμένες τις ανασφάλειες μας. Ζούμε με τις αυταπάτες μας βαθιά νυχτωμένοι. Η αλήθεια στην απέξω κι εμείς στον κόσμο που επιλέξαμε να χτίσουμε, μακριά απ'τον κόσμο που απορρίψαμε, που δε γνωρίσαμε, που φοβόμαστε. Μακριά απ'τα νερά, μακριά απ'τα βαθιά.
Και κάστρα, είχαν πάντα οι πλούσιοι. Και στον κόσμο αυτό παραλία, ιδιωτικές που'ναι κι οι πιό πολλές, ποιοί πάνε? Όσοι τα'χουν. Τα κομπλεξ. Και τα χρήματα. Και τις παραλίες. Και τα κάστρα. Αυθαίρετα και μη.
Κι η ζωή είν' όπως είναι. Άδικη. Λένε, πως λέμε. Το κύμα σκάει όποτε γουστάρει εκείνο και γκρεμίζει ελπίδες φόβους κι αυταπάτες. Με τη μορφή βαριοπούλας στέλνει πίσω στο χώμα κάθε ανασφάλεια κρυμμένη καλά και βαθιά μέσα σε κάστρα. Κάθε σύμπλεγμα κρυμμένο πίσω από "Στυλ, άποψη, πολιτισμό, ιδεολογία. (και τις πίπες της εποχής, λέει η ακόρεστη χολή!)
Κι εσύ που χτίζεις κάστρα να θυμάσαι.
Το κύμα πάντοτε να το φοβάσαι.
Και μιά ερώτηση. Πόσο μακριά απ'το νερό χτίζεις τα κάστρα σου?
Παύλος - vlospa kasbe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου