Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Το δίκαιο του δίκαιου (ο δίκαιος?)


 Θα ήταν άδικο να ξεκινήσεις να αναρωτιέσαι για το δίκαιο χωρίς να συμπεριλάβεις στις σκέψεις σου αυτές το άδικο. Αν το ένα είναι το αντίθετο του άλλου, ας προσπαθήσουμε να ορίσουμε το ένα, απ'το αντίθετο του.

 Για αρχή. Τι είναι δίκαιο? Μάλλον τι θεωρούμε δίκαιο. Ανάλογα, δυστυχώς, τον τόπο και τρόπο γέννησης κι μετέπειτα πορείας (βιώματα - εμπειρίες), ανάλογα το πολιτικό/ οικονομικό/ θρησκευτικό καθεστώς, ποικίλουν κι οι απόψεις του καθενός μας για το τι είναι δίκαιο. Του καθενός. Άρα δε μιλάμε για ένα καλούπι, μα για ξεχωριστούς αν και πάνω-κάτω τους ίδιους, παράγοντες όσων αφορά τη διαμόρφωση του "Δίκαιου/ Άδικου" στο λεξιλόγιο του μυαλού μας, στην "ηθική" μας. Ή μήπως όχι, εσύ το ξές εξ'αρχής? Και γιατί δε μιλάς βρε??

 Έπειτα όμως, πόσα γεγονότα από τα όσα εκτυλίσσονται στον πλανήτη μας μπορεί να ξέρει ο ένας, για αρχή, άνθρωπος? Είναι σχετικά απίθανο να μπορεί με βεβαιότητα, ένας, να απαντήσει, "όλα"! Άρα άλλος ένας παράγοντας είναι και το τι μαθαίνει. Ένα είναι σίγουρο, οι απαντήσεις αν βρίσκονται κάπου, είναι στο παρελθόν. Κάτι "Δίκαιο/ Άδικο" πότε ξεκινάει, βασικά, τι το έκανε να ξεκινήσει? Αυτό λοιπόν.

 Αν δε σου φαίνομαι δίκαιος, κοίτα μία γύρω σου. Μες την αδικία, ζητάς το δίκιο σου? Σαν να μου λες, πως ξέρεις ότι δε το έχεις, μα μου ζητάς να σου το δώσω. Και ποιός σου είπε πως εγώ το έχω? Δίκαιο, άδικο? Εξαρτάται πως το όρισες, εξαρτάται πως με γνώρισες.

Παύλος - vlospa kasbe

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου