Βρίσκομαι πλέον στην ευχάριστη θέση να διαπιστώσω πως είμαι ένας δυσάρεστος άνθρωπος. Για τους άλλους. Αυτός που δε θα θυμηθούν. Όχι, μάλλον εκείνος που θα ξεχάσουν, γιατί δεν έχω πιά τίποτα όμορφο να θυμίσω.
Ό,τι και να πω για εμένα. Ό,τι και να δείξω. Εσύ κι ο καθένας θα βγάλει τη γνώμη του και το συμπέρασμα του από την πρώτη εντύπωση. Όψης και πράξεων. Πράξη λοιπόν, καθώς οι πράξεις μας μιλάνε για τους εαυτούς μας. Όπλο μου? Η προτρεπτική. Εξαδέλφη της προστακτικής, σε συμβουλεύει, σου προτείνει, σε προτρέπει όπως λέει κι η λέξη. Όπως λέω κι εγώ. Και γιατί να μη λέω? Άμα έτσι νομίζω και είναι η καλή μου διάθεση που με διακατέχει την ώρα που σου το λέω? Φυσικά αυτό όμως πρέπει να το ξέρεις εσύ κι ο καθείς. Που να το ξέρεις άμα δε σου'ναι γνώριμο, είτε επειδή δε το'χεις κάνει ο ίδιος είτε επειδή δε σου το'χουν κάνει ξανά στο παρελθόν?
Έχεις χτίσει χρόνια τώρα την ησυχία σου και την πραγματικότητα σου. Φωνές κι ιδέες σεισμών σε ταράζουν. Σε ταράζω λοιπόν. Δεν έχω θέμα. Εσύ έχεις. Αν το'χεις καταλάβει. Αν όχι, έχεις άλλο ένα θέμα λοιπόν. Το ότι δε το'χεις καταλάβει. Πως έχεις θέμα. Θέματα. Κι ίσως παραπάνω από 2.
Ευχάριστα νέα. Δυσάρεστος άνθρωπος στα φέρνει.
Παύλος - vlospa kasbe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου