Άδειο, γεμάτο. Διαφορά? Χωράει κι άλλα, δε χωράει άλλα. Ας κρατήσουμε τη 3η πρόταση για λίγο σαν δεδομένο για την επόμενη. Άρα, αφού για να μη χωράει, "έχει" (τι έχει? οτιδήποτε) δεν θέλει, δεν χρειάζεται άλλα. Και το αντίστοιχο για το άδειο το οποίο χρειάζεται, θέλει και μπορεί να αποκτήσει (κι) άλλα.
Μη μου πεις, μιλάμε για πράγματα. Κοίτα λίγο μέσα σου. Ναι εκεί. Αν ο ίδιος μεταχειρίζεσαι τον εαυτό σου σαν ένα αντικείμενο ή μία βιτρίνα για προβολή κι εντυπωσιασμό, τι είσαι,αν όχι, κι ο ίδιος ένα αντικείμενο? Αν αλλάζεις "στυλ" ανάλογα με το ποιά μόδα πουλάει, τι άλλο μπορεί να είσαι? Οι σκοποί σου δε ξέρω αν είναι αντικειμενικοί, ξέρω πως είναι σκοποί αντικειμένου προς πώληση.
Όμως... Όπως ο κάθε "καταναλωτής" χαρακτήρων ανθρώπων (και σωμάτων, φυσικά!) βαριέται να το πω, θέλει κάτι νέο, βελτιωμένο, καλύτερο, έτσι κι ο άδειος, "ο καλά πληροφορημένος άδειος" ξέρει, έχει επίγνωση των "θέλω" του κάθε "καλού καταναλωτή". Άρα, θα θέλει να είναι αρεστός, "να περνάει".
Αποτέλεσμα του θέλω, είναι είτε λόγοι για να μην κάνω αυτό που θέλω, δικαιολογίες, είτε τρόποι, διαφορετικές επιλογές για να κάνω αυτό που θέλω. Νηστικό αρκούδι δε χορεύει. Ο άδειος στο δρόμο του θα κατασπαράξει ό,τι μπορεί. Θα πάρει ό,τι μπορεί να πάρει από όποιον ή δίνει ή από όποιον, απλά, μπορεί να πάρει. Κατανάλωση, ιδεών. Απεργία πείνας η σκέψη. Μόνο η μόδα κι ανάδειξη της για στέψη. Ενοικίαση ανθρώπων. Απόκτηση κι άλλων αντικειμένων, ακόρεστη δίψα.
Μα δε φτάνει, απλά δε φτάνει. Ποτέ. Κάθε φορά κι άλλο, περισσότερο, πιό πολύ, για πιό πολύ.. Στον εαυτό του, για τον εαυτό του, τίποτε δεν αρκεί. Και τι να κάνει, χωρίς ψυχή? Απλά να περιφέρεται. Δίχως ψυχή ο άνθρωπος δε ζει.
"Ο κόσμος όλος ένα φαγοπότι. Δε θα λείψω εγώ απ'τη γιορτή.
Ένα πιόμα είν'η πάρτη μου και είμαι λιώμα. Όσο κι αν πιώ δε ξεδιψώ. Απλά μεθώ. Επιστροφή στο χώμα. Πάλι μόνος ή ακόμα?"
Παύλος - vlospa kasbe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου