Αδράνεια - Μηχανισμοί στο φούλ

 Αδράνεια. Νέκρα. Σαπίλα. Ιστοί κι αράχνες. Ακινησία λόγω ακαμψίας. Ησυχία. Ένας νεκρός "ζωντανός οργανισμός". Διατήρηση στη φορμόλη. Παρόλα αυτά μηχανές και μηχανισμοί σε υπερλειτουργία. Η ψευδαίσθηση είναι η ουσία.

 Ένας διαχωρισμός. Αδράνεια και παραγωγή/ παραγωγική απασχόληση/ ενασχόληση, "πράξη", όχι "απραξία", και ένα (τουλάχιστον) αποτέλεσμα, υλικό και μη. Μπορώ να σκάβω όλη μέρα. Για το τίποτα. Μπορώ επίσης να σκάβω όλη μέρα για ένα χωράφι, του οποίου οι καρποί δε θα εξυπηρετήσουν μόνο εμένα. Μπορώ να κάθομαι όλη μέρα και να σκέφτομαι πως είναι η ζωή μου και πως θα μπορούσε να είναι. Μπορώ επίσης να κάθομαι όλη μέρα και να σκέφτομαι ΤΡΟΠΟΥΣ να ΚΑΝΩ τη ζωή μου καλύτερη. (Ναι θέλει επισήμανση αυτό. Το 3ο πρόσωπο δε φέρνει τίποτα, κι αν φέρνει είναι επειδή το φέραμε εμείς, το πρώτο πληθυντικό.)

Αδράνεια

 Αναπνέω, μόνο οι απαραίτητες ανάσες κι όταν συμβεί κάτι που να προκαλεί παραπάνω απ'αυτές το καταριέμαι, από εκείνο αποτραβιέμαι. Δε ξεχνιέμαι. Σκέψη, μόνο γα εμένα την επιβίωση μου, το εγώ μου πως θα αντέξει. Κίνηση, μόνο την απαραίτητη, πάντοτε να θυμάμαι πως ακόμα κι όταν κοιμάμαι καλύτερα να μη ξεχνιέμαι. Λίγες σκέψεις και κινήσεις, ποιός έθεσε "τα απαραίτητα" να μην αναρωτιέμαι. Απλά να ξεχνιέμαι, σε νοσταλγικές παιδικές στιγμές και μελλοντικές φανταστικές να περιπλανιέμαι. Αμφιβολία για το σκεπτικό μου, μήπως είναι για το καλό μου? Όχι! Μακριά! Άσε με, στην ησυχία, τη γαλήνη στο (νεκρό) μυαλό μου.

Μηχανές, μηχανισμοί στο φουλ

 Ποιός εγώ δε κάνω/ ράνω κι άλλα πολλά ρήματα κι ουσιαστικά? Για τις ασχολίες μου και τα χόμπι μου τα φανταστικά? Χαχ, μάλλον είσαι γελασμένος, εγώ αυτό εκείνο έτσι αλλιώς, εσύ, ξεπερασμένος! Και καλά κάνω ράνω, ποιός δε κάνει? Δες άμα κερδίζεις, από εμάς κανείς δε χάνει. Με ζαλίζεις, σαν άσχημη σκέψη με στοιχειώνεις με βασανίζεις, εξαφανίσου! Είναι θέμα εγωισμού, τη λιακάδα που έχτισα με σύννεφα προβληματισμού  τη γεμίζεις. Δίκαιο άδικο καλό κακό λάθος σωστό. Δε θα με αναγκάσω τα δικά μου να αξιολογήσω να αναρωτηθώ. Έχω καιρό που'χω χαράξει το δρόμο μου και πίσω δε γυρνώ.

 Να μη κάνω τίποτα χρήσιμο, παραγωγικό ή εποικοδομητικό. Και να'χω λόγο για αυτό! Αυτά είναι οι μηχανισμοί άμυνας κι η αδράνεια στο μυαλό..

Παύλος - vlospa kasbe